Visum regelen

Na eindelijk geboekt te hebben is het dan zo ver, een visum aanvragen. Dit kan namelijk ongeveer 4 weken van te voren. Dit was al een hele ervaring op zich. Als we dit van te voren hadden geweten, hadden we India overgeslagen en waren we waarschijnlijk naar Indonesie geweest. Maar helaas, we wisten dit niet van te voren.

Zoals de meeste weten ben ik thuis de oudste van 4 kinderen. Zo heb ik nog twee zusjes en een broertje. Ook deze gaan over een paar weken mee en moesten een visum hebben. Het probleem was dat bij elk persoon, apart een verklaring bij moest dat het wel echt mag van de ouders. Onze ouders gaan toevallig ook mee. Naja oke, prima. Een brief schrijven en een handtekeningentje erbij. Daarna moest er aangetoond worden dat ik het wel kan betalen, aangezien ik een student ben kan ik dat dus helemaal niet. Dus de gegevens van mijn vader erbij. Bla bla bla, nog meer papieren en nog meer handtekeningen. Puntje bij paaltje was het dus een heel gedoe om goedgekeurd te worden. Daarna nog foto's, vingerafdrukken en wachten om te mogen betalen konden we naar huis.

Maar naar allemaal weer een keer afgekeurd te zijn en 3 uur later en 600 euro lichter konden we naar huis om daar te wachten. Zonder een bericht te krijgen dat ze klaar liggen maar gewoon gaan vragen. Nu 2 weken later hebben we de paspoorten weer op gehaald met daarin, jawel; DE VISUMSSS VOOR INDIAA!

Gelukkig was Nepal een stuk chiller, thuis een formuliertje invullen. Naar de ambassade in Amsterdam, betalen en je krijgt meteen een stempeltje erin. Geregeld.
Zo zie je maar, waarom moeilijk doen als het makkelijk kan.

We hebben er in ieder geval heel erg veel zin in!